Woensdag - dag 3

Derde en laatste dag van ons trail drieluik in Moclin.  De zwaarste dag ook, zoals beloofd door Sarah, Steve & C°.

16 km voor de steady en 18 km voor de fast runners, grotendeels op hetzelfde parcours. En dus een start samen met de volledige groep. Leuk!

Met een heel moeilijke en lange afdaling om te starten en een heel steile en lastige klim om te eindigen. Veel op en af tussendoor. Meer dan 800 hoogtemeters.  We deden iets meer dan 3 u op die 16 km. 

Zonder enige twijfel was dit de mooiste etappe van de drie.  Fenomenale uitzichten, prachtige natuur, de zwevende brug. Een romantisch riviertje met badende zeemeermin. Die -helaas voor hikers en runners- hen net op tijd had horen afkomen om zich opnieuw fatsoenlijk te kleden. 😉

Ook uit de mond van de hikers niets dan lof over hun tocht door deze natuurpracht. Ook zij hadden opnieuw 9 pittige kilometers op hun teller staan. 

En ook nu was Wilfried's team op post om de dorstigen te laven en de hongerigen te voeden. Hun werk van barmhartigheid. 

Het douchke en de lunch deden deugd! Wat ook het geval was voor de siësta -en (très) petit comité- op een dekentje, half in de zon, half in de schaduw, bij een zacht briesje. Leven als God in Spanje ...

De rustmiddag vloog weer voorbij ... 

De kip Andalouse smaakte heerlijk. 

En op het idyllisch terrasje van Marc & Vincent & Co werden nog menig flesjes gekraakt.  

En Wilfried ... die zag dat het goed was.  

Toch besliste hij om zich wijselijk "terug te trekken" toen de gemoederen maar vooral de gesprekken "verhit" raakten.  

Momenten en een avond om in te kaderen. Een prachtige pagina in de geschiedenis van deze mooie club. 

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Uitsmijter ...

De laatste trainingen op Belgische bodem